شقاق پش از سزارین

شقاق مقعد بعد از سزارین ، همان زخم یا ترک خوردگی انتهای روده است که معمولاً با درد و یا سوزش شدید در این ناحیه همراه است. علت اصلی این زخم ها یبوست است که به دلیل رد شدن مدفوع سفت از این ناحیه زخم ایجاد شده و در صورت تداوم یبوست بر شدت آن افزوده می شود، البته اسهال مزمن و التهاب روده نیز از علل این زخم ها هستند . بسیاری از بانوان بعد از زایمان یا سزارین به دچار شقاق مقعد می شوند که علت آن اختلال در دفع است که به دلیل شلی عضلات لگن در حاملگی ایجاد می شود. علامت اصلی این بیماری درد هنگام اجابت مزاج است که گاهی با خونریزی همراه است . این درد برای بیمارآزار دهنده بوده و گاهی باعث عدم توانایی در دفع می شود.

اگر از شروع اولین درد ۶-۳ هفته گذشته باشد آنرا شقاق حاد و اگر بیشتر باشد آنرا شقاق مزمن گویند و شقاق مزمن اغلب یک حاشیه برجسته در اطراف خود دارد.
شقاق حاد معمولا با درمان طبی و داروی درمان می شود ولی شقاق مزمن اغلب نیازمند جراحی (لیزری یا استاندارد) است.

علائم و نشانه های شقاق مقعد بعد از زایمان

درد مخرج و خونریزی علائم اصلی شقاق مقعد بعد از سزارین است.
درد مهمترین عامل تشخیصی شقاق مقعد بعد از سزارین می باشد این درد در زمان دفع تشدید می شود و نیز دوره ای می باشد یعنی دوره های پی در پی تسکین و عود دارد و درد شقاق مقعد بعد از سزارین در هر دوره شدید و طولانی تر می شود تا اینکه دائمی شود.. بیمار به دلیل تشدید درد در زمان دفع حتی المقدور از دفع مدفوع امتناع می کند و لذا یبوست تشدیده شده و آن نیز سبب شدید تر شدن زخم شده و چرخه معیوب ایجاد می شود.

دفع خون روشن در زمان دفع یا بعداز آن از دیگر نشانه های شقاق مقعد بعد از سزارین است. با دفع مدفوع سیاهرنگ(melena) باید علل دیگری را جستجو نمود.
ترشحات چرکی می تواند بعلت عفونت ثانویه شقاق مقعد بعد از سزارین ایجاد شود. گاهی در حاشیه های برجسته شقاق فیستول کوچکی سبب دفع ترشحات چرکی می شود.
بعد از زایمان خارش مقعد گاهی ایجاد می شود ولی وجود آن برای تشخیص ضرورت ندارد.
گاهی بواسیر(هموروئید) بطور همزمان با شقاق مقعد بعد از سزارین وجود دارد و وجود توام آنها دلیلی برای اقدام جراحی( لیزری با استاندارد) حتی در شقاق حاد می باشد. شقاق در ذات خود سرطان زا نیست اما خاصه در بالای ۴۰ سالگی باید وجود همزمان آنها را در نظر داشت.

درمان شقاق مقعد بعد از سزارین

شقاق مقعد بعد از سزارین، پارگی‏های کوچک در کانال مقعدی هستند که معمولاً در طی عبور مدفوع سفت یا بزرگ بر روی بافت مقعدی ایجاد می‏شوند. شقاق مقعد بعد از سزارین شایع بوده و معمولاً بدون درمان خاصی ترمیم می‏ یابند. در بعضی از بیماران، وقتی که شقاق مقعد بعد از سزارین ترمیم نیابند این حالت مزمن می‏شود.

امروزه با توجه به عوارض مختصر و گاهاً جدی عمل جراحی شقاق مقعد بعد از سزارین که ممکن است با بی اختیاری همراه باشد در اکثر مراکز درمانی معتبر دنیا ابتدا از درمان های مراقبتی از قبیل پماد نیتروگلیسیرین ۲/۰ درصد و یا پمادهای دیلتیازم استفاده می کنند که میزان موفقیت آن حدود ۶۵-۶۰ درصد است. مشکلات تجویز این داروها سردرد و نیاز به مدت زمان طولانی مصرف و گاهاً عدم رضایت بیماران است. داروی دیگری که امروزه از آن استفاده می شود سم بوتولونیوم است که داخل عضله داخلی مقعد تزریق می شود و تأثیر آن بین ۸۵-۷۰ درصد گزارش شده است و حدود ۷۷ درصد درد و علایم بیمار برطرف شده است و از محاسن آن سرپایی بودن و بدون عارضه بودن آن است و سریعاً قابل تزریق است و نیاز به بیهوشی و بی حسی ندارد و به صورت سرپایی قابل انجام است و از معایب آن هزینه بالای دارو در ایران است.

راه نهایی درمان شقاق مقعد مزمن بعد از سزارین جراحی است که در این عمل معمولاً قسمتی از عضله اسفنگتر داخلی قطع شده و گاهاً نیاز به برداشتن زوائد پوستی نیز می شود. طبق آمار و تحقیقات انجام شده پاسخ به درمان نیز ۹۵ درصد است و نتیجه آن نیز سریع تر است و بایستی با دقت کافی انجام شود تا از عوارض احتمالی شقاق مقعد بعد از سزارین جلوگیری شود. معمولاً جراحی اسفنگتروتومی در دست جراح ماهر عوارض شقاق مقعد بعد از سزارین بسیار کم است.
شقاق